Η όχθη της λίμνης Ζάζαρης αποτέλεσε διαχρονικά έναν ιδανικό τόπο κατοίκησης, αφού έχουν εντοπιστεί λείψανα οικισμών της Νεολιθικής και της Εποχής του Χαλκού στα νότια του χωριού και στο εκκλησάκι των Αγ. Θεοδώρων, ενώ διάσπαρτα ευρήματα πιστοποιούν τη συνέχεια της ανθρώπινης παρουσίας μέχρι και τα ρωμαϊκά χρόνια. Η περιοχή κατοικούνταν και κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας, αφού στο χωριό υπήρχε μέχρι και τα νεότερα χρόνια τζαμί στη θέση του κτιρίου της παλιάς Κοινότητας. Οι σημερινοί 323 κάτοικοι ήλθαν από διάφορα μέρη του Πόντου και ασχολούνται με τη γεωργοκτηνοτροφία, αλλά και την αλιεία.

Η θέση του χωριού σε σχέση με την ειδυλλιακή λίμνη Ζάζαρη ευνόησε τα τελευταία χρόνια την ανάπτυξη υποδομών εξυπηρέτησης επισκεπτών, οι οποίοι έχουν τη δυνατότητα να επιδοθούν σε εναλλακτικές δραστηριότητες όπως κανό, ιππασία, βαρκάδα, ψάρεμα, ποδήλατο βουνού, αλλά και περιηγητικές διαδρομές στο πανέμορφο τοπίο γύρω από τη λίμνη.

Απέναντι από το Λιμνοχώρι σε μια πανοραμική τοποθεσία βρίσκονται τα ιαματικά λουτρά «Μπάνια», όπου πρόσφατα δημιουργήθηκαν και λειτουργούν υποδομές ιαματικού τουρισμού ιδιαίτερα υψηλών προδιαγραφών.